پری  کاتب

پری کاتب

دست نوشته های یک زن
پری  کاتب

پری کاتب

دست نوشته های یک زن

بهاریه خانومه پری

حوصله چس ناله ندارم ، اما یک بیماری بدخیمی که وبلاگ نویسا می گیرن اینه که ساعت ها می نویسن و می نویسن بعدش دکمه ی آلت و شیفت رو می گیرن و بعدش اینتر رو می زنن و خلاص...  

از یه جایی به بعد آدم بیحس میشه ، هیچ چیز حالشو خوب نمی کنه ، هیچ چیز 

 

هی هی : برف ها هم آب شدند  و تو ، نیامدی بابایی  

کسانی در من بانگ می زنند که تو از همه چیز بی نیازی ، حتی از عشق

 

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد