روزانهها
همه- لینک پبشنهادیه خانومه پری استاد جراحی ترمیمی
- سرهرمس
- سینمـا نگـار
- سرهرمس کبیر
- قوها بر باد
- سرمه
- آهو نمیشوی بدین جست و خیز گوسپند
- بلانش
- حالا هرچی
- پروانه جان
- ترسا
- خرمرد رند
- محسن آزرم
- کسرا
- دیفال مستراح
- رضا موسوی
- روزبه
- ریس یک دوست نزدیک
- شادی جان
- شاهد قدسی
- ساحل غربی
- کلوزآپ عمو گودرز
- کمی قهوه کمی دود
- لنگ دراز
- من در کتاب چهره ها
- مرا فرانسوی ببوس پوریا جان
- میس شانزه لیزه
- میله بدون پرچم
پیوندها
- پیشنهاد وبلاگ جراحی ترمیمی استادم کلیک کن رفیق
- خرپ خرپ های یک مغزِ چپ
- بی بی گل - استاد صدر
- یک ایرانی ساکن لبنان
- من در کتاب چهره ها
- پرنده ی نیمه خودکار
- عمو روزبه روزبهانی
- آرش جانِ سبحانی
- گفتگوی هارمونیک
- dirtyprettythings
- پزشکانِ بدون مرز
- میس شانزه لیزه
- سرهرمس مارانا
- میله بدون پرچم
- خانم کنار کارما
- خانه هنرمندان
- مهدی صدیقی
- شاهد قدسی
- چیستا یثربی
- نشر چشمه
- محسن آزرم
- جغدِ مادرزاد
- بی خوابی
- ریس ِ جان یک رفیقِ خوب
- پریِ کاتب
- خرمرد رند
- پارسا آزاد
- ایران تیاتر
- گاوخونی
- pUbMed
- تکتم بانو یک رفیقِ ناب
- الف - ر
- چیستا
- بارباپاپا پویا
- لوا زند
- p.m.s
- سرمه
- خرس
- کسرا
- ترسا
- i o n
- مومو
- ویو
جدیدترین یادداشتها
همه- من خسته ام
- تابستان ۹۵ . لوکیشن عکس دماوند
- وقتی ریمایندرِ فیس بوک ، مصائبِ سه سالِ قبل را برایت تداعی میکند
- تو که من بودی ، رفیق...
- نوشته بای دلبرِ چهرازیا
- من
- ? Any one there
- Phantom pain
- برای دوستانِ قدیمی
- چیجوری بگذرونیم امسالو...
- باهار . جمشید . دلبر!
- روزهای من اینگونه اند
- بلانت تراما و دیگر هیچ
- وقتی از در و دیوار زندگانی آلت میبارد
- من هنوز زنده ام
- لذت هماغوشی ، یا تفویضی از سرِ لطف
- سه سال قبل نوشته شده
- خوب آدمیه دیگه... از نوشته های فیلتر شده ی قدیم
- و خداوند زاناکس را آفرید
- از روان نژندی ها ی یک زنِ خوابزده :
بایگانی
- تیر 1398 6
- خرداد 1398 1
- فروردین 1398 4
- بهمن 1396 1
- شهریور 1396 1
- مرداد 1396 1
- تیر 1396 1
- دی 1394 4
- خرداد 1394 1
- اسفند 1393 1
- بهمن 1393 1
- دی 1393 1
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 2
- تیر 1393 3
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 6
- فروردین 1393 8
- اسفند 1392 15
- بهمن 1392 6
- دی 1392 14
- آذر 1392 6
- آبان 1392 6
- مهر 1392 6
- شهریور 1392 15
- مرداد 1392 6
- تیر 1392 5
- خرداد 1392 11
- اردیبهشت 1392 8
- فروردین 1392 7
- اسفند 1391 9
- بهمن 1391 13
- دی 1391 2
آمار : 251592 بازدید
Powered by Blogsky
مینیمال هایی برای زندگی
کیستی که من
اینگونه
به‌اعتماد
نامِ خود را
با تو می‌گویم...
کلیدِ خانه‌ام را
در دستت می‌گذارم
نانِ شادی‌هایم را
با تو قسمت می‌کنم
به کنارت می‌نشینم و
بر زانوی تو
اینچنین آرام
به خواب می‌روم؟
کیستی که من
اینگونه به جد
در دیارِ رؤیاهای خویش
با تو درنگ می‌کنم؟
احمد شاملو
۲۹ اردیبهشتِ ۱۳۴۲
اینگونه
به‌اعتماد
نامِ خود را
با تو می‌گویم...
کلیدِ خانه‌ام را
در دستت می‌گذارم
نانِ شادی‌هایم را
با تو قسمت می‌کنم
به کنارت می‌نشینم و
بر زانوی تو
اینچنین آرام
به خواب می‌روم؟
کیستی که من
اینگونه به جد
در دیارِ رؤیاهای خویش
با تو درنگ می‌کنم؟
احمد شاملو
۲۹ اردیبهشتِ ۱۳۴۲
پری خله
شنبه 12 بهمن‌ماه سال 1392 ساعت 01:12 ب.ظ
سرودآن کس که ازکوچه به خانه بازمی گردد:
نه درخیال که رویاروی می بینم
سالیانی بارآور را که آغازخواهم کرد
خاطره ام که آبستن عشقی سرشاراست
کیف مادرشدن را
درخمیازه های انتظاری طولانی
مکررمیکند
خانه ای آرام و
اشتیاق پرصداقت تو
تانخستین خواننده ی سرود تازه باشی
چنان چون پدری که چشم به راه میلاد نخستین فرزند خویش است
چراکه هرترانه
فرزندی است که ازنوازش دستهای گرم تو نطفه بسته است
میزی وچراغی
کاغذهای سپیدومدادهای تراشیده وازپیش آماده
وبوسه ای
صله ی هرسروده ی نو
اردیبهشت 42
وتو ای جاذبه ی لطیف عطش که دشت خشک رادریامی کنی
حقیقتی فریبنده ترازدروغ
بازیبایی ات-باکره ترازفریب-که اندیشه مرا
ازتمامی آفریننش هابارورمی کند
درکنارتوخودرا
من
کودکانه درجامه ی نودوز نوروزی خویش میابم
درآن سالیان گم که زشتند
چراکه خطوط اندام تورا به یاد ندارند
اردیبهشت42
خانه ای آرام
وانتظار پراشتیاق تو تانخستین خواننده ی هرسرودنو باشی
خانه ای که درآن سعادت پاداش اعتماداست
وچشمه ها ونسیم درآن می رویند
بامش بوسه وسایه است
وپنجره اش به کوچه نمی گشاید
وعینک هاوپستی هارادرآن راه نیست
بگذارازمانشانه ی زندگی هم زباله ای بادکه به کوچه می افکنیم
تاازگزنداهرمنان کتابخوار
که مادربزرگان نرینه نمای خویشند-امانمان باد
توراومرا
بی من وتو بن بست خلوتی بس!
که حکایت من وآنان
غمنامه ی دردی مکرراست
که چون باخون خویش پروردمشان
باری چه کنند گر از نوشیدن خون منشان گزیرنیست
توواشتیاق پرصداقت تو
من وخانه مان
میزی وچراغی
آری
درمرگ آورترین لحظه ی انتظار
زندگی را دررویاهای خویش دنبال می گیرم
دررویاها
ودرامیدهایم...
اردیبهشت 42 تقدیم به توعزیزترین پری دنیا
It was very beautiful.