از یک شاعری که نمی شناسمش

کاج بزرگ خانه ی کوچک ام
پرنده نداشتم اگر نبودی
دانه ریختی تا مترسک نشوم
برای آواز گنجشک های برف
هر روز پشت این پنجره
یک فنجان بخار...
با تو به بهار می رسد
همسایه ای که حکم قطع تو را داده بود
دیشب رفت
حالا هرچه دلت می خواهد
با پرندگانت سبز شو
ما با هم از برف های بسیاری گذشته ایم